Surowcem leczniczym mięty są liście. Zawierają olejki lotne, zwłaszcza mentol, flawonoidy, garbniki oraz gorycze.

Olejki lotne są słabo rozkurczające i żółciopędne. Mentol ma działanie chłodzące na skórę. Gorycze i garbniki pobudzają trawienie i zwiększają łaknienie.

 Herbatka miętowa bywa skuteczna w chorobach pęcherzyka żółciowego. Jednakże  nie powinny jej pić osoby cierpiące na chorobę wrzodową, ponieważ może podrażniać błony śluzowe i powodować nadkwaśność.  Dużą popularnością  cieszy się w leczeniu przeziębień oraz ma działanie rozkurczające. Filiżanka herbatki miętowej ułatwia trawienie tłustych pokarmów, wzmaga łaknienie, łagodzi bóle miesiączkowe i nudności. W gorące letnie dni schłodzona mięta świetnie gasi pragnienie.

Olej  miętowy lub nalewka stosowane zewnętrznie łagodzą napięciowe bóle głowy oraz zmniejszają obrzęki: w miarę parowania zwiększa się działanie chłodzące, przyspieszające krążenie i odświeżające.

Małym dzieciom i niemowlętom nie należy smarować głowy, szyi i karku olejkiem miętowym. Zbyt silne działanie mentolu może spowodować zakrztuszenie się dziecka.